Verhalen

Om 7:45 uur naar de praktijk op de fiets om op de Oosterduinweg een metalen plaatje te halen met de tijd erop. Het ronde en bekraste aluminium plaatje met gat en veelal scheef en slordig geponste cijfers… Het was de huisarts die me gehaald had op een ijzige nacht in 1963. Die na mijn geboorte, het was nogal een bevalling naar verluidt, voor Maranatha een sigaret rookte met mijn vader. Beiden staken de filter aan van de stress en vermoeidheid.  Als je geluk had kon je blijven maar ik had 10:00 dus op de fiets naar huis. Voor zover ik me herinner was de examen week aanstaande en ik was op van de zenuwen. De valispert tabletten die mijn moeder gaf, boden geen soelaas. De voordeur met kanaalglas, links de witte wachtkamer met hoge houten banken en rechts de spreekkamer verbonden door een indringende zoemer. De dokter zat achter zijn midcentury houten bureau, witte doktersjas, stethoscoop om, asbak op zijn bureau met een pakje Caballero zonder filter.  Het was een andere tijd, een ...