Verhalen

Nieuwjaarsdag belde mijn tante Rosie uit Solingen met haar wensen voor het nieuwe jaar en ze begon altijd met .. ich wünsche einen guten rutsch Toni. In Duitsland noemde iedereen me Toni, geen idee waarom maar het klonk wel leuk vond ik. Mijn naam is sowieso aardig verbasterd. Van de mooi klinkende Anthon naar Tonnie en bij het bereiken van een lengte van 1,96 meter werd het Ton. Nu ik krimpende ben vraag ik me af of men me weer Tonnie gaat noemen en uiteindelijk in mijn kist Anthon.   Een guten Rutsch was het zeker toen Huub me in Januari omver trok in de sneeuw en modder. Het was zo glad dat ik maar met moeite kon opstaan en ik om deze slapstick nog steeds niet kan lachen. Nu vond ik slapsticks veelal niet leuk met als uitzonderingen Oliver and Hardy en Buster Keaton die met een stoïcijnse uitdrukking op zijn gezicht, zijn bijnaam "The Great Stone Face" eer aan deed.  Na een bezoek aan de huisarts en doorverwijzing fysiotherapie kon ik na ruim 6 weken terecht bij een therap...

In de kleine badkamer staat een ronde petroleum kachel te branden. Vanuit het lavet kijk ik naar het metalen, gespiraliseerde handvat, het blauw groene beton emaille op de wanden en de gele granito vloer. De kachel een Valor 525T heb ik nog steeds, als je bovenkant wegklapt, de petroleum container met ronde lont en de afvuldop met metertje.  Het was ijskoud in de badkamer die later werd voorzien van een elektrische straalkachel en kunststof zitbad zoals gebruikelijk in de jaren ‘70. Het was een bijzondere avond, het was heiligabend. Een traditie die mijn moeder van huis uit had meegekregen, ome Günter en tante Rosie stuurden altijd een mooi pakket uit Duitsland vol Duitse lekkernijen. De lebkuchen, met marsepijn gevulde domino blokken, chocola… veel chocolade.  Met natte gekamde haren, voorverwarmde pyjama de warme woonkamer in waar de boom met elektrische Philips kaarsen stond, de kaarsen aan. Onder de boom een opgemaakt bord met in zilver papier verpakte mandarijnen, noten, ...