Guten Rutsch


Nieuwjaarsdag belde mijn tante Rosie uit Solingen met haar wensen voor het nieuwe jaar en ze begon altijd met .. ich wünsche einen guten rutsch Toni. In Duitsland noemde iedereen me Toni, geen idee waarom maar het klonk wel leuk vond ik. Mijn naam is sowieso aardig verbasterd. Van de mooi klinkende Anthon naar Tonnie en bij het bereiken van een lengte van 1,96 meter werd het Ton. Nu ik krimpende ben vraag ik me af of men me weer Tonnie gaat noemen en uiteindelijk in mijn kist Anthon. 


Een guten Rutsch was het zeker toen Huub me in Januari omver trok in de sneeuw en modder. Het was zo glad dat ik maar met moeite kon opstaan en ik om deze slapstick nog steeds niet kan lachen. Nu vond ik slapsticks veelal niet leuk met als uitzonderingen Oliver and Hardy en Buster Keaton die met een stoïcijnse uitdrukking op zijn gezicht, zijn bijnaam "The Great Stone Face" eer aan deed. 


Na een bezoek aan de huisarts en doorverwijzing fysiotherapie kon ik na ruim 6 weken terecht bij een therapeut in Haarlem. Oefeningen voor thuis als huiswerk met een dumbell van 0,5 kilo. Toen de therapeut het gewicht liet zien vroeg ik of ik dan niet te gespierd zou worden omdat veel vrouwen daarop afknappen volgens een onderzoek uit een onbetrouwbare bron. De therapeute was uiterst capabel maar qua humor liet de match te wensen over. Het duurde best wel even eer alles weer naar behoren en pijnloos functioneerde.


Gisteren liep ik door de poort om Huub uit te laten. In deze periode altijd een beetje gedoe doordat imbecielen vuurwerk afsteken om te kijken wat het doet. Hallo??? wat verwacht je als je een 7-klapper aansteekt, een ijstaart? Jeezzz … wat loopt er toch een dom volk rond. Misschien komt Wilders nog met een plan dat die samen met de veiligelanders de zaal gaan verlaten. Ik help wel met paspoorten verscheuren. Of Wilders dan nog meer stemmen krijgt is dan wel de vraag denk ik. 


Languit ging ik, een fijngeprakte laag rottende bladeren, onkruid en overhangende klimop zorgden ervoor dat ik viel en met moeite opstond, mezelf omhoogtrekkend aan een dubbelstaafs hekwerk. Vingers, knie, heup en schouder een flinke opdonder, bebloede vingers, hand en knie. Huub keek me hulpeloos aan. Wat is die hond toch een bijzonder dier, hij plaste en wilde meteen terug naar huis. Terwijl ik mijn hand en vingers ontsmette zat hij naast me bij de keuken en keek constant omhoog. Na wat pleisters ging ik zitten en hij likte mijn arm, zijn lijf duwde hij tegen me aan. 


ich wünsche einen guten rutsch Toni! Dat bedoelde ze anders dan dit denk ik.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Barbara overpeinzingen

Afbeelding
Na de dood van mijn ouders kwam ik veel op St. Barbara maar op een gegeven ogenblik, zonder aantoonbare reden kon ik niet niet meer opbrengen. Het is 20 meter van de parkeerplaats maar eerst naar beneden voor een gieter en wat water. Met een mooi boeket bloemen naar het graf. Het gemis, de herinneringen komen aan de oppervlakte, soms wil ik dat niet.  Veelal goot ik eerst wat water over de grafsteen, ik hoor het mijn moeder nog zo zeggen, mijn haar! Haar haar werd jaren lang gedaan bij een thuiskapster in een doorzonwoning naast onze flat. Het was een christelijk gezin met een inslag die niet iedereen paste, mij niet in ieder geval. Coby was christelijk, netjes en had een keurig gezin. Het verhaal wat ze ooit tijdens een knipbeurt vertelde aan de dames, dat ze een droge poes had en een nieuwe spray omdat te verhelpen. Echter in opgewonden toestand spoot ze wijdbeens deodorant tussen haar benen en gilde het uit, maar niet van genot.  Het irriteert me al een jaar dat de grafstee...
Meer lezen

Huisarts

Afbeelding
Om 7:45 uur naar de praktijk op de fiets om op de Oosterduinweg een metalen plaatje te halen met de tijd erop. Het ronde en bekraste aluminium plaatje met gat en veelal scheef en slordig geponste cijfers… Het was de huisarts die me gehaald had op een ijzige nacht in 1963. Die na mijn geboorte, het was nogal een bevalling naar verluidt, voor Maranatha een sigaret rookte met mijn vader. Beiden staken de filter aan van de stress en vermoeidheid.  Als je geluk had kon je blijven maar ik had 10:00 dus op de fiets naar huis. Voor zover ik me herinner was de examen week aanstaande en ik was op van de zenuwen. De valispert tabletten die mijn moeder gaf, boden geen soelaas. De voordeur met kanaalglas, links de witte wachtkamer met hoge houten banken en rechts de spreekkamer verbonden door een indringende zoemer. De dokter zat achter zijn midcentury houten bureau, witte doktersjas, stethoscoop om, asbak op zijn bureau met een pakje Caballero zonder filter.  Het was een andere tijd, een ...
Meer lezen

De oliedop

Afbeelding
Gisteren reed ik met mijn Peugeot naar huis en kreeg ik de melding in mijn display “ruitensproeier vloer bijvullen”, er stond nog net geen uitroepteken bij. Gezien het warme weer besloot ik dat ik het beter in de ochtend kon doen en tegelijkertijd mijn olie niveau controleren en zonodig bij te vullen. Vanochtend nadat ik Huub had uitgelaten heb ik alle spullen bij elkaar gezocht, een liter motorolie, oplosbare ruitenreiniger en de tuinslang. Zoals Koot en Bie al in de jaren ‘80 aangaven, de strijd met de voorverpakte oplosbare ruitenreiniger. De bovenkant, de onderkant, het midden … als een ekster die de steentjes in een waterfles gooit, het wiel uitvinden en vooral niet even teruglopen om een schaar te pakken. Granulaat erin, tuinslang erin en klaar.  Toen de olie controleren, de dop draaide niet. Niet linksom, niet rechtsom, niet met één hand en niet met twee handen. De turbo behuizing was aardig warm of eigenlijk heet te noemen. Ik dacht, wellicht door een wat lager olie peil va...
Meer lezen