Verhalen

Ik weet eigenlijk niet veel over mijn grootvader, mijn grootvader was een foto boven het bed van mijn Duitse oma. Een vergeelde foto in een lijst voorzien van een vaasje waar altijd een bloem in stond. Een uitgemergeld gezicht van de leukemie met oog bovenleden die iets schuin stonden, wat ik als kind oefende omdat ik op hem wilde lijken. En later enkel door een front hoofd correctie zou kunnen worden hersteld.  De plastisch chirurg stelde voor om drie tunnels te maken onder mijn schedel om zo de wenkbrauw spieren omhoog te trekken zodat mijn wenkbrauwen weer netjes ter hoogte van het bot zouden komen. Het potloodlijn dunne litteken onder mijn haar, wat ik zelf overigens niet kon zien ivm beginnende kaalheid. Trouwens ik heb inmiddels 1 meter aan potloodlijn dunne littekens waarvan het dikste potlood 1 cm is.  Mijn opa stierf in de oorlog en mijn moeder zal 17 jaar zijn geweest. Volgens mijn moeder kon mijn grootvader hoefijzers buigen, bij gebrek aan werk werkte hij bij een s...

Na het plichtsmatige, en hoe is het met jou barst ze los. Ik zag er al tegenop omdat ik wist dat dit zou gaan gebeuren. Een verhaal over haar moeder wat maar niet tot de kern komt start om 11:19 uur, ik vraag me af of er überhaupt wel een kern is. Het verhaal loopt als een B film, ik probeer te focussen maar al snel ben ik de draad kwijt en ook de interesse om verder te luisteren.  Mijn moeder heeft dus frontotemporale dementie en het verhaal begint te slingeren als een pad naar het basiskamp van mount Everest. Ik denk aan wat ik vanavond ga koken en.. wat als lunch. Maar mijn zus, die heeft een vriendin die ook danst, nou die d’r man is gevallen in een trapgat. Hij moest plassen in de nacht en ging op de tast naar het toilet en viel dus. Nu heeft zij ook het één en ander maar dat doet er niet toe, maar wel vervelend hoor. Nou, die man viel dus van de trap over de traplift en landde op de grond maar zij heeft hem dus opgetild.  Ik kijk naar de klok in de keuken, 11:33 uur. En ...