De oliedop het vervolg

 



Mo


Je bent nog nooit in een echte garage geweest als je niet bij Mo bent geweest. Mo is de vader van Soufian, een oud collega die inmiddels gepromoveerd is naar een vrienden status. Souf is een van de aardigste, behulpzaamste mensen die ik ken en eigenlijk een copy van zijn vader. Souf beleid zijn geloof waarachtig, houdt zich strikt aan de regels en als je hem meemaakt is de Islam een mooie- en oprechte religie. 


Ik app nog even naar Mo dat ik onderweg ben voor een reparatie en al snel verschijnt de text, is goed meneer Ton, in het kleine scherm van mijn telefoon. Richting Amsterdam West, niet de meest luxe buurt van Amsterdam. De armoe viert hoogtij en zo ook de criminaliteit. Langs de flats van het type waarin ik zelf ben opgegroeid in IJmuiden. 


Terwijl ik de straat inrij rijdt Mo net weg en we passeren elkaar voor de garage, zijn raam omlaag en met een vrolijk gezicht .. ben zo terug, echt zo terug. De garage deuren staan open. Eigenlijk is de garage een aaneenschakeling van 5-6 garageboxen waarvan de zijmuren deels doorgebroken zijn. Het ruikt naar olie, je kunt er niet van de grond eten, de plafonds vergeeld met helder TL licht. 


Mo is even weg roept een monteur, ga maar alvast in het kantoor zitten. Het kantoor met bruin fineer houten tafel en bijeengeraapte stoelen, het stalen bureau van Mo. De visite kaartjes op het raam. Een monteur komt schudt mijn hand en vraagt hoe het gaat met me, hoe het met Huub is. Hij heeft ooit naast Huub op de achterbank gezeten en was doodsbang. Ik kon het niet laten nadat hij zei die hond stink meneer, bijt hij? Hij kan gemeen bijten als je veel beweegt maar als je stil zit doet hij meestal niets. 


Marokkaanse thee met veel suiker wordt in een lange boog voor me ingeschonken en ondertussen arriveert Mo met een witte dunne plastic zak met brood. De olie, eieren en komijnzaad worden snel klaargezet en tot mijn verbazing loopt Souf ook binnen. Het is meer een koffiehuis dan een garage, het is een ons kent ons en ik, meneer Ton de vriend van Soufian, hoor er een beetje bij. Souf omhelst me en stelt dezelfde vragen als de monteur. 


Het brood wordt in de olie gedoopt en waar anders Berbers of Arabisch klinkt wordt nu 2e en 3e generatie Nederlands gesproken. Op het programma staat de vakantie naar Marokko, per vliegtuig of auto, de vakantiehuisjes en…. mijn auto. Ik zal kijken meneer Ton. Mo is de oudere versie van Soufian, dezelfde stem en uitstraling. 


Is niet goed meneer Ton, is niet goed, is niet goed voor de motor hoor… hij neemt me mee naar de 10 liter emmer die bijna tot de rand gevuld is met motor olie. Is niet goed, echt niet goed. Mijn logische suggestie dat het olie filter verstopt is zo kunnen kloppen beaamt Mo die direct een olie filter besteld. Na een uitgebreide proefrit overhandigt Mo de autosleutels… alles perfect. Terwijl ik richting huiswaarts rij licht het waarschuwingslampje op, motor storing bezoek een garage.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Barbara overpeinzingen

Huisarts

De oliedop