Verhalen

Vanuit de grote entree uit de jaren 70 loop ik richting polikliniek cardiologie in het Spaarne ziekenhuis locatie zuid. Mijn ouders zijn hier overleden. Een mooi laatste gesprek met mijn vader aan zijn sterfbed, de schoonheid van de dood, de puurheid en essentie. Pap, was je ooit trots op me? Ja, jongen elke dag… waarom heb je dat nooit gezegd? In ieder geval zorgde het antwoord voor een vermindering in mijn prestatiedrang.  Mijn moeder die in 2006 overleed aan darmkanker, de nachten aan haar bed, thuis op de logeerkamer met de deur open zodat ik haar ademhaling kon horen en ik zelf doodop was na een paar dagen. Het gesprek met het indicatie bureau zorg toen ik vroeg of er een nachtzuster kon komen en ik als antwoord kreeg dat ik zeker op wintersport wilde gaan in de kerstvakantie… mijn moeder stierf 1e kerstdag. Volgens de intensivisten zou het nog wel even duren dus ging ik naar huis om te douchen en wat te eten. Op de terugweg naar het ziekenhuis was het alsof er een mes in mijn...

Een eitje uit de oven met gerookte bacon vind ik erg lekker. Het bereiden is eigenlijk heel simpel, een cupcake vorm bekleed je met de bacon en je breekt een eitje erin. De oven op 160C voorverwarmd en 18 minuten later en een klein gevecht met de cupcake vorm eet je. Wat me bij het volgende brengt … waarom zit er altijd bij één bruin scharrelei in de verpakking een kippenveer? En waarom zit er bij een bruin vrije uitloop kippenei er altijd kippenstront aan één ei? Zou er aan het einde van de verpakkingslijn een robot staan die de kippeneieren van een veertje voorziet dan wel een lekkere lik kippenstront?  En mooi toch dat we bruine eieren associëren met het vrije, C02 beperkte, boerenleven… de meeste mensen denken dat die witte schone eieren industrieel worden vervaardigd en dat ze daarom ook goedkoper zijn, wat overigens niet het geval is. De witte eieren zijn schoon, smaken goed en verpesten mijn eetlust niet als ik het klaar maak….

Er komt straks een meneer op uw kamer. Even later komt een grote, zwaarlijvige man zuchtend en puffend de kamer binnen. Een grote glimlach op zijn gezicht terwijl hij direct tegenover mij neerploft in de rechtop zit stoel. Bent u net binnengekomen? Ja, maar ik was er al… ik moest even het antwoord plaatsen. Ik doe die toeters in! Twee minutieuze apparaatjes verdwijnen onzichtbaar in zijn oren. De zuurstof slang bevestigd hij behendig om zijn oren en in zijn neus. Gaat het een beetje? Hij knikt… hoe oud bent u als ik vragen mag? Zevenenzeventig hálf, het woord hálf kwam sterk benadrukt erachteraan… half? Ja, ik ben in december jarig ziet u Leen is een Bourgondiër, een man met een verhaal… we raken binnen een paar minuten met elkaar in gesprek en het matched. Leen is instrumentmaker en heeft de verf mengmachine uitgevonden die je nu bij alle bouwmarkten ziet staan. Twee uitvinders in gesprek over vroeger, metaalindustrie, beurzen, zakenreizen, hoe hij zijn bedrijf heeft opgebouwd en verk...

Eigenlijk iets waar ik het nooit over heb maar me nu opvalt. Op het toilet in het ziekenhuis hangt een toiletpapier dispenser. Ultra hygiënisch natuurlijk maar gebruik van toiletpapier versus de botol tjèbok of aqua clean douche wc is erg persoonlijk. Zelf prefereer ik zo’n 4 tot 5 velletjes bij voorkeur 3 laags. 4 laags heb ik wel eens geprobeerd maar dat vind ik té en het grijze 2 laags toiletpapier dat mijn ouders vroeger kochten lijkt op schuurpapier.  Mijn neef hoorde ik een paar maanden geleden al zeggen dat de prijs van papier enorm stijgt en er binnenkort een leveringsprobleem ontstaat met toilet papier. Mijn nieuwe wc pot is besteld maar ik vraag me nu af of ik de order niet moet wijzigen en een aqua clean douche toilet met voorverwarmde toiletbril moet aanschaffen maar dat terzijde.  Er hangt een Tork dispenser met de toepasselijke naam smart One. Hoe ik het ook probeer ik krijg maar 1 velletje van mister Smart One. Wie bedenkt nu in hemelsnaam een toiletpapier dispe...

De brancard wordt binnen gereden, een Turkse bejaarde dame kijkt in het rond. Achter de ambulance broeder loopt haar dochter die druk en uitvoerig alles regelt klaarblijkelijk. Haar moeder spreekt geen Nederlands deelt ze me tussen alle zinnen door mee. De dochter gaat de gezamenlijke badkamer in en organiseert het planchet, dat wil zeggen alle benodigdheden worden op het planchet gelegd. Ze trekt het gordijn dicht om het territorium af te bakenen lijkt het wel. Even later komen nog 4 familieleden op bezoek, video’s worden afgespeeld en moeder voert het hoogste woord in het Turks, vloeiend.  Ik voel de onrust in mijn lijf, mijn hart slaat over en ik wacht, tevergeefs gelukkig, op het ingrijpen van mijn ICD. Het einde van de bezoektijd is inzicht en ik verheug me op rust. 20 minuten na einde bezoektijd komen nog drie Turkse dames binnen, kijken me angstvallig aan, groeten kort en de drukte begint wederom. Met snelle passen stapt een kordate nachtzuster naar binnen en wijst de dames ...

Ik liet Huub uit de auto, liep 20 meter en voelde dat ik niet goed werd. Kon nog ternauwernood een paaltje vastpakken en toen ging mijn ICD af. In totaal is hij 7 keer afgegaan, omstanders hebben 112 gebeld en het leek een eeuwigheid te duren eer de ambulance er was. Met zwaailicht richting ziekenhuis maar inmiddels was mijn sinus ritme stabiel. Uit de tests op de hartbewaking bleek dat de ICD anders moest worden ingesteld, mijn kalium gehalte te laag en medicatie moet worden aangepast. Het was een heftige ingrijpende ervaring maar ik ben er nog. Ben erg moe nu, mens van de dag … dat zijn we allemaal maar ik besef het nu wederom.