Pong

Mijn moeder ging gordijnen naaien, de stof goedkoop op de markt gekocht. Kijk wat een mooie kwaliteit! Ik voelde aan de zachte velours met de toppen van mijn vingers, zacht. 

We woonden twee hoog in een drie kamer appartement, gebouwd in de na-oorlogse woningbouw crisis. De dragende muren waren van gewapend beton en de tussen muren een mengsel van slak van de Hoogovens. Mocht je ooit willen klagen over zware metalen, ik weet precies waar je die kan vinden. De Hoogovens werfden personeel en hadden een groot belang in de woning verdeling voor zover ik heb onthouden. De woonkamer had een glazen pui met een fantastisch uitzicht op de Heerenduinen. 

Het gezoem van haar industrie naaimachine, een oerdegelijke Pfaff klonk vanuit de achter kamer. Zo af en toe keek ik vol bewondering hoe ze dat deed. De naaimachine rook naar olie. 

Mijn vader bevestigde de gordijnrail en de gordijnen werden opgehangen, nauwkeurig werd gekeken of de zoom recht was. Ik hoor het haar nog zo zeggen; zo Siem ze hangen mooi hè? 

De TV reclame campagne in 1973 draaide op volle toeren. Houdt u aan de 100 kilometer maximum op de weg, zet de verwarming wat lager en eerder af, doe de gordijnen op tijd dicht en wees zuinig met elektriciteit', aldus Den Uyl en dat deden mijn ouders. 

Als beloning ging een jaar later de elektra- en gasprijs niet meer omlaag en ik speelde Pong