Vishal

Vishal

In een leven waar de enige schermtijd de kinder TV op woensdagmiddag was … met wat geluk Thunderbirds anders Rickie en Slingertje, Stuif es in met het gouden stuiver lied. Op de fiets de Lange Nieuw over, Planetenweg richting Halkade en de eerste de beste deur die open was de vishal in. 

Koele en vochtige rijwind, de geur van vis kwam je tegemoet. De natte, gladde vloer, de wit geschilderde kolommen. De trap op, de kantine in…. Het met gelakte schroten beklede buffet. De witte, gemêleerde formica tafels en als ik ja zei op de vraag ben je er één van die rooie … dan kregen we thee. Thee met een klein beetje melk en suiker waarschijnlijk door de invloed van Engelse visserlui.

Ik woonde in een flat waar veel mensen in de visserij werkzaam waren. Onze buurman aan de linkerzijde was harpoenier op de Willem Barendz, een andere buurman voer op een trawler. Eens in de zes weken kwam hij thuis en hij werd met een zwarte Mercedes taxi gebracht. Dan wisten wij het al, de volgende middag zaten we gedwee op de trap. Als een maleier kwam hij de hal in, twee treden omhoog en één naar beneden. Alles werd vergokt en verzopen, zijn vrouw was blij als hij weer naar zee ging. Het gerucht ging dat hij zijn eigen dochter misbruikte. Later ging hij op de grote vaart en zag ik hem nog sporadisch, soms met een aapje op zijn schouder. Ze zijn verhuist en voor zover ik herinner is hij in Thailand gebleven. 

Verse vis in overvloed en toen ik later op de trawlerkade woonde ging ik regelmatig naar een boot met een plastic tas die dan voor 10 gulden werd volgepropt met verse vis.